زني از خانه بيرون آمد و سه پيرمرد را با ريش هاي بلند جلوي در ديد.
به آنها گفت: « من شما را نمي شناسم ولي فكر مي كنم گرسنه باشيد، بفرمائيد داخل تا چيزي براي خوردن به شما بدهم.»
آنها پرسيدند:« آيا شوهرتان خانه است؟»
زن گفت: « نه، او به دنبال كاري بيرون از خانه رفته.»
آنها گفتند: « پس ما نمي توانيم وارد شويم.»
عصر وقتي شوهر به خانه برگشت، زن ماجرا را براي او تعريف كرد.
شوهرش به او گفت: « برو به آنها بگو شوهرم آمده، بفرمائيد داخل.»
زن بيرون رفت و آنها را به خانه دعوت كرد. آنها گفتند: « ما با هم داخل خانه نمي شويم.»
زن با تعجب پرسيد: « چرا!؟» يكي از پيرمردها به ديگري اشاره كرد و گفت:« نام او ثروت است.» و به پيرمرد ديگر اشاره كرد و گفت:« نام او موفقيت است. و نام من عشق است، حالا انتخاب كنيد كه كدام يك از ما وارد خانه شما شويم.»
زن پيش شوهرش برگشت و ماجرا را تعريف كرد. شوهر گفت:« چه خوب، ثروت را دعوت كنيم تا خانه مان پر از ثروت شود! » ولي همسرش مخالفت كرد و گفت:« چرا موفقيت را دعوت نكنيم؟»
عروس خانه كه سخنان آنها را مي شنيد، پيشنهاد كرد:« بگذاريد عشق را دعوت كنيم تا خانه پر از عشق و محبت شود.»
مرد و زن هر دو موافقت كردند. زن بيرون رفت و گفت:« كدام يك از شما عشق است؟ او مهمان ماست.»
عشق بلند شد و ثروت و موفقيت هم بلند شدند و دنبال او راه افتادند. زن با تعجب پرسيد:« شما ديگر چرا مي آييد؟»
پيرمردها با هم گفتند:« اگر شما ثروت يا موفقيت را دعوت مي كرديد، بقيه نمي آمدند ولي هرجا كه عشق است ثروت و موفقيت هم هست!  

مهربان

آنقدر شاعرم امشب كه فقط ،

سايه مهرتورا كم دارم

باتو هستم

اي سراپا احساس

خون تو در رگ من هم جاريست ،

جنس ما جنس بلد بودن كانون گل است

عشق یعنی ...نتونی صبر کنی تا کسی شما رو به هم معرفی کنه

.

.

مهربان ، ای لطیف:

کاری کن در مسیر شکوفایی و کمال از نو تعریف شوم. و در یک عروج،

الهی و پرواز خدایی از بعد زمینی و خاکی خود رها شوم و به بعد ،

افلاکی و آسمانی خود ارتقاع پیدا کنم . و به کمال برسم، به این توفیق

توفیق الهی که معا شقه ایی از نزدیک با حضرت دوست است ،

سال آخر دبيرستان بودم وخيلي آدم خجالتي تا به اون سن كه رسيده بودم نتوسته بودم دوستي براي خودم پيدا كنم ولي اين اواخر تو راه مدرسه يه دختره نظرمو به خودش جلب كرده بود . اون هر روز از مسيري كه من ميرفتم عبور مي كرد ! اون با دوست اش كه دختر زشتي هم بود باهم بودند ولي خودش دختر زيباي بود ، جالب اينكه تا به من ميرسيدند دوست اون دختره محل نمي گذاشت ولي خودش به من چشمك ميزد من اوايل بي تفاوت بودم ولي بعدا' ديدم نميشه بي تفاوت بود آخه چشمك زدن كار هر روزاش شده بود
.................

.

  لحظه ها را می شمارم تا بیایی نازنین
لحظه های پر زبی تابی کجایی نازنین

صفحه ساعت دگر طاقت ندارد ای دریغ
انتظارت دشمن است آخر کجایی نازنین

سنگ تنهای حیاط خانه را دیدم شبی
گریه می کرد از غمت آنجا کجایی نازنین

روز و شب اینجا و آنجا گشته ام در جستجو
آیتی نامی نشانی پس کجایی نازنین

.

....................................

..

.

مثل آن مسجد بین راهی تنهایم...

 هر کس هم که می آید مسافر است می شکند .....

.هم نمازش را، هم دلم را ...

 و می رود

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بی همگان بسر شود

بی تو اصن بحثشو نکن!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

.

.