# مجموعه بسيار زيبا از متون و اشعار عاشقانه # نازنين

نازنين از تو چه پنهان كه هوايت كردم

به تمناي وجودت كه صدايت كردم

اي تو رويا همه وقتي به سراغم آيي

چه بگويم كه دلم خوش به هوايت كردم

نوش و مِي ، مي طلبم از تو و هم زباني ات

چه كنم ياسمنم ، ناي و نوايت كردم

همه زندگاني ام لحظه آرامش تو است

كه دگر تاب و تبم را به فدايت كردم

بشكني ساز دلم را ، چه بگويم از تو؟

كه دگر ساز دلم را كوك ندايت كردم

اي گل قاصدكم ، دست به دستان تواَم

كه كنون راه دلم به سرايت كردم

.....

...............................

.

زیبای نازنینم سلام
درست است که در محضر پادشاهی چشمانت هیچ گاه مجاز به طرح سوالی نبوده و نیستم و نخواهم بود، اما امان از فراموشی، دردسر پادشاهی ات دردسر فراموشی ام را صد چندان کرد و باز هم پرسیدم. بگذریم از خیلی چیزهای که اگر چه پرسش نیستند اما علامت تعجب دارند. زیبای من! آنقدر دیوانه نخواستن و کم رنگ بودن و هر گونه بود با منی که همیشه می گذاری ام برای بعد. من همیشه به آدم هایی که به حالای تو تعلق دارند حسودی ام می شود، به آنانی که پشت خط تراوش کلام نقره ای ات می آیند و جلوی خط کنار هم بودنمان خط موازی می کشند که مبادا آخرش رسیدن باشد.
زیباترینم! دلم می خواهد بگویی که می دانی تمام نفس هایم جور عجیبی به تو متصل است حتی به نخواستنت و من می دانم که هیچ چیز همان نخواستن تو به من هرگز مربوط نیست، اما باز هم به خود می بالم که می گذاری ام برای بعدهای نیامده دور نه برای هیچ وقت، فکرش را بکن شاید من یک روز، روز مبادای تو باشم و آن به من حس نفس کشیدن می بخشد.
زیبا یاد مدرسه ام می افتم و زنگ بعدی که درسش سخت بود، اما با وجود سختی همیشه می آمد و گفتن تو هم مثل روز مبادا و مثل آن زنگ نیامده سخت می آید و می رود و من روز مبادای تو خواهم شد و آن وقت آدم های حالای تو نیستند که من غصه بودنشان را بخورم.
زیبای من! خیلی ها ستاره شدنت را وسیله نور گرفتنشان می کنند ولی من فقط می خواهم ستاره بودنت را از دور به نظاره بنشینم!همین
دعا می کنم یک روز مال حالای تو باشم، حتی اگر آن روز، روز مبادای دوری باشد که در تقویم سال های بعد گم شده است. مثل چیزی که می خواهی و به قول شاعری که نمی دانم کیست، در غبارها گم می شود.
فرشته ترینم! هر چه بگویی عاشقانه است. خنده ات، فریادت، بغضت، اخمت، بارانت، طوفانت، تنفست، همه برایم عشق است. مرا ببخش که گاهی یادم می رود داناترین ها موظف نیستند به جرم داشتن دانستن هر چیز کوچک و بزرگی به سئوالات یک دیوانه عاشق پاسخ بدهند. تمرین می کنم تا تکرار نکنم.
لااقل مرا برای روز مبادایت بگذار
کسی که تا تو را دارد آرزوی داشتن هیچ چیز را ندارد.

..................................

.

نازنین تر از تو کسی نیست که یادش بکنم
 سرو دل عاشق یک ناز نگاهش بکنم
تا زمان هست و زمین هست بگویم ای دوست
تو عزیزی، و همی جان به فدایش بکنم

.

...............................

.

من امشب با هجوم اشک میگویم .

دلم از روز و شب تنگ است باور کن.

غزلهایم همه لبریز اندوهند.

نگاهم بی تو بی رنگ است باور کن.

میان دفتر عمرم هزاران حرف بی معناست.

ولی افسوس فلب واژه ها سنگ است باور کن.

پل احساس من از دوریت شکست .

نگاه تو ولی با من سر جنگ است باور کن.

نمیگویم تو را از یاد خواهم برد.

ز تو غافل شدن یک عالمه ننگ است باور کن.

دلم از جنس یک نیلوفر آبی ست.

دل تو نازنین مثل گل سنگ است باور کن.

.

..........................

.

نازنین تن پوش قلب پاره من
بانی تولد دوباره من
نازنین ای راز اون چشمون نازت
فصل تسکین دل آواره من
نازنین ناز تورو هیچکی نداره
عالمی عشق از تو چشمونت می باره
نازنین حتی یه لحظه با تو بودن
واسه حسرت تو دلم جا نمی ذاره
نازنین وجود تو قصه زنده بودنه
لحظه های بودنت رمز نفسهای منه
نازنین تا تو نبودی تو قفس، تنهایی ساختم
تو شدی بال و پر من من رهایی رو شناختم
واسه نفس کشیدن حجم دستهای تو بس بود
لحظه های بی تو بودن رنج تکرار نفس بود
              
نازنین تا تورو دارم همه دنیا زیر پامه
به عشق تو زنده بودن آخرین آرزوهامه
بازی عشق تو با من منو با من آشنا کرد
حرفای پراز امیدت منو از قفس رها کرد
نازنین تن پوش قلب پاره من
بانی تولد دوباره من

....

.................................

.

آسمون ابری شده ستاره خوابه نازنین
لذت یکی شدن با تو سرابه نازنین
دریا تو نگاه تو قشنگ و آبی تر میشه
اما سهم من ازش فقط یه خوابه نازنین
همیشه قسمت من ازت یه خوابه نازنین
همیشه بودن تو برام سرابه نازنین
هرکسی بهونه می خواد واسه زنده بودنش
تو بیا بهونه باش و توی ذهن من نمیر
تو بهونه قشنگ زندگیمی نازنین
یه ترانه موندگاری توی قلبم نازنین
خواستم این ترانه رو پیشکش چشمات بکنم
تو خودت خدای این ترانه هایی نازنین
هیچ بهانه ای نبود واسه دوباره دیدنت
تو بهونه همه بهانه هایی نازنین
هیچ بهانه ای نبود واسه دوباره دیدنت
خوندن ترانه ام آخرین بهانه است نازنین

....................

.................................

.........

نازنین نانوشته  ، ای غزل واژه غمگین

این سکوتو خوشصدا کن با ترانه های رنگین

ای تو از ستاره سرشار ،ای شب آواره دلتنگ

تیر آخرین ترکش،ای ترانه خوشاهنگ

کوچ تو مهتابو خط زد از تو آیینه مرداب

بی تو تعبیری نداره فصل رویایی این خواب

این شکسته رو صدا کن که صدات صدای دریاست

خواستن تو یه دریچه واسه کشف این معماست

توی کندوی نگاهت عسل کدوم بهشته

ای همیشه پا به پا مو ای همیشه نا نوشته

نازنین ناسروده ای دلیل عاشقانه

 با تو می رسم از ترانه به ترانه

خنده تو رمز بودن،رمز رویینه شدن شد

سهم من از تو نگاهت،سهم تو تمام من شد

با تو بی نیازم از گل از چراغ و آب و مرهم

با تو رو خاک بهشتم حتی تو هرم جهنم

اگه گیج و گنگ حرفام پیش چشمای تو لالم

عمریه که بی قرار فتح پاسخ سوالم

....

......................

.

وقتی که بارون میزنه خاطره عشق منه
تنگ غروب آسمون لحظه تلخ رفتنه
چشمای تو بارونیه اشکای من پنهونیه
دستای ما ازهم جدا غم تو دلم مهمونیه
شبای عشق و عاشقی شب به خاطر موندنی
حرف قشنگ اون شبا تو عشق اول منی
گذشته های عشق ما هر روز و شب به یادمه
تو خلوت فاصله ها سکوت تو فریادمه
یادته اون شب دلت شکسته بود و بی پناه
نشسته بودیم من و تو به زیر چتر نور ماه
به یادمه اون شب چشات مثل گل بارون زده
به چشم من زل زد و گفت تو قلبتو به من بده
تو قصه هات پراز غمه روز خوشت خیلی کمه
حتی نباشی نازنین دوست دارم یه عالمه

..

............................

.

نازنینم
آن روز
که نم‌نم باران هم می‌آمد،
اشتباهِ ما
شمارشِ يکی در ميانِ حروفِ دريا بود،
ما برای نوشتنِ اسامیِ دوستانمان
کلمه کم‌آورده بوديم.
نمی‌گويم از هر چه بودنِ حالای ما
آينده هم آسوده خواهد گذشت،
اما لااقل يک حرفی بزن، چيزی بگو!
رازی که باد از شمال بيايد وُ
شنيدن از جنوبِ گريه ببارد.
پس اين همان کمی آرامش بی‌جهت،
کی خواهد رسيد؟!
در حيرتم اينجا
اين بيد سر به راه ... چرا؟
چرا اين همه خسته و خاموش
از شکستنِ سرشاخه‌های بلندِ خود حرفی نمی‌زند!
آيا سکوت
هميشه سرآغازِ تمرينِ ترانه و گفت‌وگوی باران است!؟
پس تو که با فالِ سبز علف آشناتری،
بگو کی باران خواهد آمد؟

.

......................

.

سلام ای نازنین باز نامه دادم
نمیره قصه عشقت ز یادم
گذاشتی عمرتو پای دل من
نشستی پای حرفای دل من
نرنجیدی تو از امروز و فردام
نترسیدی که من این سوی دنیام
منو شرمنده کردی با محبت
که دیدار تو شد اسمش زیارت

.............

.

.

نازنین
بدون تو دنیارو باور ندارم
با تو از رمز طلسم قصه سردر میارم
لحظه سقوط من
دست تو مثل معجزه اس
شب می ترسه از خودش
وقتی میگم:
               دوسـت دارم

.

.......................